Nebet Tepe

Uwielbiam Nebet Tepe. To jedno z płowdiwskich wzgórz, które razem z Taksim Tepe i Dżambaz Tepe tworzy Trójwzgórze, na którym położone jest Stare Miasto. Nigdy nie przesadzałam, pisząc że Nebet Tepe to wyjątkowe miejsce. Panuje tam niezwykła atmosfera. Tak pięknie łączy się przeszłość z teraźniejszością – myśląc o tym, co przeżyło to miasto, widzę ludzi, którzy żyją we współczesnym Płowdiwie. Spacerują, siedzą i rozmawiają na ruinach murów i kamieniach, które pamiętają Traków, Greków i Rzymian. Patrzę na całe miasto pode mną, podziwiam góry i zerkam na pozostałe wzgórza, wyobrażając sobie, jak tu było kilkaset lat temu.

Najbardziej lubię Nebet wieczorem. Lubię siedzieć na kamieniach, delektując się przyjemnym wiatrem na twarzy, słuchać szumu miasta i patrzeć, jak słońce chowa się powoli za horyzontem, a ludzie zaczynają się zbierać. Tu całują się zakochani, tam grupka przyjaciół śmieje się, popijając piwo, w innym miejscu małżeństwo spaceruje z psem, jeszcze indziej ojciec wskazuje córce, gdzie jest ich dom. Nikt się nie spieszy, każdy odpoczywa po pracowitym dniu, czerpiąc radość z tych zwyczajnych chwil w ich ukochanym mieście.