Czy warto odwiedzić ogród botaniczny w Bałcziku?

Odpowiem krótko - warto, choćby dlatego, żeby sobie zrobić takie zdjęcie :)

Ogród botaniczny w Bałcziku, to obowiązkowy punkt na liście wszystkich przebywających w Złotych Piaskach. Spotkamy tam w większości cudzoziemców - głównie Polaków, Rosjan i Rumunów, dla których ma on szczególne znaczenie. Miejsce, wraz z kompleksem pałacowym, powstało bowiem w 1924 roku z inicjatywy rumuńskiej królowej Marii Koburg, która była zauroczona Bałczikiem będącym wtedy w granicach Rumunii.

Nie wybierajcie się tam w nawiększy upał. My tak zrobiliśmy i palące słońce odbierało nam chęć na zwiedzanie. No chyba, że słońce Wam niestraszne. Miejcie też na uwadze, że miejsce ma dwa minusy. Po pierwsze, trudno się zorientować, w którym miejscu się znajdujemy i dokąd mamy się kierować. Dostajemy wprawdzie małą mapkę na początku, ale przydałyby się w środku jakieś tablice informacyjne i strzałki z kierunkiem. Po drugie, żeby wejść do ogrodu, trzeba kupić dwa bilety na dwóch różnych kasach. To absurdalne rozwiązanie ma równie absurdalny powód. Wszystkie budynki wraz z elementami archeologicznymi i historycznymi parku są pod kontrolą innej instytucji niż sam ogród botaniczny. Niestety na razie nie mogą się one ze sobą dogadać, co byłoby dużym ułatwieniem dla turystów.

Mimo wszystko, polecam to miejsce. Wyobrażam sobie, że po lub przed sezonem, z mniejszą ilością turystów i chłodniejszym powietrzem byłoby jeszcze przyjemniej. Ogród jest uporządkowany, zadbany i malowniczo położony. Podobno jest drugim pod względem zbiorów w Europie. To też świetne miejsce na zrobienie fajnych zdjęć. A kaktusy są bardzo fotogeniczne! :)

Zanim wróciliśmy do Warny, udaliśmy się jeszcze na przylądek Kaliakra. To było moje kolejne największe rozczarowanie tego wyjazdu. Ruiny twierdzy są niezadbane, tablice informacyjne stare i obdrapane, a baza wojskowa otoczona drutem kolczastym w ogóle tam nie pasuje. Klify są oczywiście piękne i sam przylądek mi się podobał, ale widząc, że ogromny potencjał nie jest w ogóle wykorzystany, trudno nie być rozczarowanym. Cóż, miałam zbyt duże oczekiwania.